دکتر طناز احدی

پرولوتراپی روشی نویدبخش برای درمان شرایط دردناک عضلانی استخوانی است که توسط متخصصین طب فیزیکی بخصوص وقتی سایر درمانهای استاندارد غیرمؤثر باشد بکار می رود، . مثلا پیشنهاد شده با توجه به میزان بالای عوارض جراحی برداشتن استخوان دنبالچه قبل از متوسل شدن به جراحی تزریق به روش پرولوتراپی انجام شود.

پرولوتراپی یک درمان مقرون به صرفه شامل تزریق مقادیر کم محلول به لیگامان ومحل اتصال دردناک تاندونی، نقاط ماشه ای و فضاهای مفصلی مجاور برای القای بهبودی در ساختارهای آسیب دیده است و اولین بار در اواسط دهه 1950 ابداع شد وکاربرد آن کمک به تحکیم ساختارهای بی کفایت توسط القا بافت سلولی جدید است. محلولهای مورد استفاده در پرولوتراپی دکستروز، فنول، گلیسیرین ،موروات سدیم ، پی آر پی ، سلول بنیادی،لیپوسپیرات است،اما شایعترین محلول مورد استفاده دکستروز است. تزریقات در داخل مفصل یا نقاط دردناک و در مجاورت تاندونها بکار می رود.

پرولوتراپی با دکستروز:
اولین کسی که از دکستروز برای پرولوتراپی استفاده کرد Gustav A. Hemwall, MDبود ودر اوایل دهه 1980 پرولوتراپی با دکستروز وارد نوشته های پزشکی شد.غلظت معمول دکستروز مورد استفاده 5٪ تا 25٪ است و هیچ پروتکل پذیرفته شده ای برای آن وجود ندارد.مکانیسمهای اثر پرولوتراپی دکستروزشامل اثرات مستقیم،اسموتیک و رشدی التهابی است.تزریق دکستروز با غلظت کمتر از 10٪ مستقیماٌ باعث تکثیر سلولی و بافتی بدون واکنش التهابی میشود و غلظت بالای 10٪ باعث گرادیان اسموتیک خارج سلولی در محل تزریق و در نتیجه از دست رفتن آب درون سلولی و لیز سلولها و هجوم فاکتورهای رشد و سلولهای التهابی به محل میشود که آبشار ترمیم زخم را در آن ناحیه خاص شروع میکنند.

دکستروز یک پرولیفرانت ایده آل است چون محلول در آب وجزئی از خون است که می تواند به صورت ایمن داخل چند ناحیه و با مقادیر زیاد تزریق شود و نتیجه نهایی آن قرارگیری کلاژن جدید داخل بافتهای آسیب دیده مانند لیگامان وتاندون است.هنگامی که غلظت خارج سلولی دکستروز به 0.5٪ میرسد سلولهای طبیعی شروع به پرولیفراسیون و تولید تعدادی فاکتور رشد مثل فاکتور رشد پلاکتی ،TGF-β،فاکتور رشد اپیدرمال، فاکتور رشد فیبروبلاستی پایه، فاکتور رشد شبه انسولین و فاکتور رشد بافت همبند می کند که باعث ترمیم تاندون،لیگامان و سایربافتهای نرم میشود.در نهایت با توجه به مطالعات انسانی و حیوانی انجام شده پرولوتراپی دکستروز باعث اثر قابل توجهی در کاهش درد موسکلواسکلتال، ناتوانی و هزینه درمان شده است. عوارض عمده ای از دکستروز گزارش نشده است و بیشتر شامل عوارض تزریق(درد محل تزریق، هماتوم، عفونت و پیگمانتاسیون پوستی)است..